Τα δύο παραπάνω είναι βέβαια δύο αυτοτελή θέματα, αλλά ακολουθούν την λογική: Σας κάνω μία ερώτηση με . . .δύο σκέλη. Τέθηκαν κατά την ομιλία ενός αξιόλογου και ποιοτικού επιστήμονα, που παρακολουθήσαμε. *** Ο Πλάτων παρουσιάζεται να ανησυχεί για την δημοκρατία να προειδοποιεί για την τυραννία. Απόρησα και ρώτησα: Είναι άραγε αντιφατικός και ανισόρροπος ο […]
Το “Λάθε βιώσας” μας το έδωσε ο Επίκουρος για να μας βοηθήσει να πετύχουμε την αταραξία. Να μη μαλιοτραβιόμαστε στην αγορά! Ευτυχώς στην ψηφοφορία δεν σε τραβάνε από τα μαλλιά, δεν σου φέρνουν καν αντιρρήσεις και είναι κάτι που το κάνεις μόνος σου σε λίγη ώρα. Από ότι φαίνεται δεν κινδυνεύει η αταραξία σου από
Όταν στέκεσαι αμήχανος μπροστά σε προβλήματα, όταν βλέπεις μεγάλα προβλήματα μπροστά σου, νοιώθεις να βρίσκεσαι σε αδιέξοδο αλλά εσύ στέκεσαι αμήχανος, δηλαδή στέκεσαι ακίνητος και αδύναμος να επινοήσεις την λύση, αυτό σημαίνει ότι ξέχασες τις Αρχές λειτουργίας της φύσης. Σε μια τέτοια περίπτωση η δύναμη που θα λύσει το πρόβλημα βρίσκεται μέσα στις Αρχές της
Σκέψεις και σχόλια ενός σύγχρονου Επικούρειου. «Η ευσέβειά του προς τους θεούς και η αγάπη του προς την πατρίδα δέν περιγράφεται με λέξεις» αναφέρει ο Διογένης ο Λαέρτιος για τον Επίκουρο. Ποιοί είναι όμως οι θεοί του Επίκουρου; Πώς μπορεί να συμπλεύσει η καθαρά υλιστική φιλοσοφική του θεώρηση με την έννοια της θεότητας; Ποιά είναι
«Το της φύσεως δίκαιον εστί σύμβολον του συμφέροντος εις το μη βλάπτειν αλλήλους μηδέ βλάπτεσθαι» (1). Δηλαδή το δίκαιο της φύσης συμβολίζει το συμφέρον όλων να μη βλάπτουν ο ένας τον άλλον ούτε να βλάπτονται οι ίδιοι. Εδώ έχουμε σύμβολο, συμβολισμό, δηλαδή κάτι που χρειάζεται αποσυμβολισμό, αποκωδικοποίηση (2). Αλλά ας αφήσουμε όμως το επιμέρους και