Το 1453 οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη καταλύοντας την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, γεγονός που προκάλεσε σημαντικές επιπτώσεις στην υπόλοιπη Χριστιανική Ευρώπη. Μία από τις σημαντικότερες, ήταν ότι οι Οθωμανοί, έγιναν κύριοι του δρόμου του Μεταξιού, δηλαδή της χερσαίας διαδρομής που ένωνε την μεσαιωνική Ευρώπη με την Ανατολική Ασία και κυρίως την Ινδία και την Κίνα. […]

“Ο Επίκουρος έλεγε ότι Φιλοσοφία είναι η δραστηριότητα, που με λόγους και συλλογισμούς υπηρετεί τον Ευδαίμονα βίο» ( Σέξτος ο Εμπειρικός ) Η Ευδαιμονία αποτελεί Κοινό στόχο όλων τωναρχαίων Ελληνικών Φιλοσοφικών Σχολών,τόσο κατά την Κλασσική όσο και κατά την Ελληνιστική περίοδο. Η έννοια της Ευδαιμονίας διαφέρει από εκείνη της Ευτυχίαςμε την οποία συχνά συγχέεται.Η τελευταία

ΕΙΣΑΓΩΓΗ   «Ευδαίμον το ελεύθερον», δηλαδή η ευδαιμονία είναι απόρροια της ελευθερίας. Έτσι ισχυρίζεται ο Περικλής στον περίφημο Επιτάφιό του, εγκωμιάζοντας το Δημοκρατικό πολίτευμα της Αθήνας. Και προφανώς ο Επίκουρος, δεν θα είχε καμμιά αντίρρηση στα λεγόμενα του μαθητή του Πρωταγόρα και του Αναξαγόρα. Αυτό το μήνυμα ανέλαβε να μεταφέρει με την φιλοσοφία του, στους

Πρόλογος : Ο Επικούρειος Κανόνας ως εργαλείο αξιολόγησης σύγχρονων προβλημάτων Η Επικούρεια Φιλοσοφία ήταν πάντοτε μία ζωντανή Φιλοσοφία και θα παραμείνειτέτοια, γεγονός που οφείλεται στην ύπαρξη του Κανόνα, ενός ευφυέστατου λογικού εργαλείου, που αποτελεί την βάση της και επιτρέπει την διαμόρφωση Επικούρειων θέσεων, για προβλήματα που ανακύπτουν σε κάθε εποχή και που δεν υφίσταντο την

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα απόσπασμα από την εργασία του Δημήτρη Άλτα Επικούρεια Φιλοσοφία ή Επικουρισμός; Το αναδημοσιεύουμε, γιατί, ενώ γράφηκε προ τριετίας, είναι το κλειδί για την κατανόηση της συμπεριφοράς των ¨ιδεολόγων¨ απέναντι στην φιλοσοφία, την οποία συμπεριφορά την περιγράφει επακριβώς.   . . . . . Σε μία πρόσφατη συζήτηση στον Κήπο της