Δημιουργείται εύκολα μία διάχυτη εντύπωση ότι ο Επίκουρος ήταν ήρεμος, πράος και φιλάνθρωπος και αυτό είναι σωστό, όπως το επιβεβαιώνει ο Διογένης Λαέρτιος. Αν υποθέσουμε όμως πως η μορφή του Επίκουρου έρχεται κατάματα αντιμέτωπη με κάποια σκληρή και επικίνδυνη πραγματικότητα, με μία κατάσταση ζωής ή θανάτου, άραγε τότε πως θα φανταστούμε τον Επίκουρο;

Πριν από πέντε αιώνες ο Νικολό Μακιαβέλι έγραψε τον “Ηγεμόνα”, μελέτη στην οποία δεν υπάρχουν ούτε εκτενείς θεωρητικές αναλύσεις ούτε και η συνηθισμένη ατέλειωτη συν-πλοκή εννοιών και απόψεων, δεν υπάρχει δηλαδή η γνωστή φλυαρία που εξαντλεί τον αναγνώστη. Αναφέρεται συνεχώς στις θεμελιώδεις αρχές και την πρακτική βασιζόμενος συνεχώς στην ανθρώπινη φύση. Στα γραφόμενα του Μακιαβέλι

Ο Μητρόδωρος, μαθητής και φίλος του Επίκουρου, είχε γράψει την πραγματεία ” Περί Πλούτου “. Το πληροφορήθηκα από τον ίδιο τον Φιλόδημο πρόσφατα, όταν διάβαζα το ” Περί Οικονομίας “.

Τα δύο παραπάνω είναι βέβαια δύο αυτοτελή θέματα, αλλά ακολουθούν την λογική: Σας κάνω μία ερώτηση με . . .δύο σκέλη. Τέθηκαν κατά την ομιλία ενός αξιόλογου και ποιοτικού επιστήμονα, που παρακολουθήσαμε. *** Ο Πλάτων παρουσιάζεται να ανησυχεί για την δημοκρατία να προειδοποιεί για την τυραννία. Απόρησα και ρώτησα: Είναι άραγε αντιφατικός και ανισόρροπος ο

Το “Λάθε βιώσας” μας το έδωσε ο Επίκουρος για να μας βοηθήσει να πετύχουμε την αταραξία. Να μη μαλιοτραβιόμαστε στην αγορά! Ευτυχώς στην ψηφοφορία δεν σε τραβάνε από τα μαλλιά, δεν σου φέρνουν καν αντιρρήσεις και είναι κάτι που το κάνεις μόνος σου σε λίγη ώρα. Από ότι φαίνεται δεν κινδυνεύει η αταραξία σου από