Οι φανταστικές επιβουλές της διανοίας αποτελούν το τέταρτο γνωσιολογικό κριτήριο του Επικούρειου Κανόνα, που κατά τον Διογένη τον Λαέρτιο προστέθηκε από τους Επικούρειους αλλά όχι από τον ίδιο τον Επίκουρο. Είναι αλήθεια όμως ότι ο όρος έστω και ελαφρά παραλλαγμένος αναφέρεται από τον ίδιο τον Δάσκαλο στην προς Ηρόδοτο επιστολή. Θεωρώ χρήσιμο να αναφέρω τα […]
Παίρνοντας αφορμή από τον Επικούρειο σοφό όπως μας τον παρουσιάζει ο Διογένης ο Λαέρτιος, μπήκα στον πειρασμό συνειρμικά να συλλογισθώ πώς θα έπρεπε είναι ο Επικούρειος Πολιτικός. Προκλητικό σε πρώτη άποψη, μιας και ο Δάσκαλος μας αποτρέπει από την ενασχόληση με την πολιτική χάριν της ψυχικής μας ηρεμίας και προτείνει να περνάμε μάλλον απαρατήρητοι (Λάθε
Κατά την πρόσφατη κρίση που διερχόμαστε, οκτώ επαγγελματίες στην Κρήτη έχουν αυτοκτονήσει κάτω από το βάρος των χρεών τους. . . . . Έτσι ξεκινούσε η εισήγησή μου στο Κήπο το 2009. Σήμερα μετράμε χιλιάδες τέτοιες ανθρώπινες τραγωδίες σε όλη την Ελλάδα. Είπαμε τότε και άλλα πολλά πράγματα γιά τις τράπεζες και την κρίση όπως
Θα πρέπει να δεχτούμε ότι στον πρωτόγονο άνθρωπο η φύση, πολλά του δίδαξε και σε αρκετά εξαναγκάστηκε, από τα ίδια τα πράγματα. Κατόπιν το λογικό ήρθε να τελειοποιήσει τα όσα του εμπιστεύτηκε η φύση και να κάνει νέες ανακαλύψεις. Σ’ άλλους λαούς αυτό έγινε πιο νωρίς σ’ άλλους πιο καθυστερημένα και σε ορισμένες χρονικές περιόδους
Ών η σοφία παρασκευάζεται εις την όλου βίου μακαριότητα πολύ μέγιστόν εστί η της φιλίας κτήσις. ( από όλα τα μέσα που επινόησε η σοφία για την επίτευξη της ευτυχίας το μεγαλύτερο είναι η απόκτηση φίλων). Ο γενναίος, περι σοφίαν και φιλίαν μάλιστα γίγνεται, ών το μέν θνητόν αγαθόν, το δέ αθάνατο.( ο ανώτερος άνθρωπος
Ποιος είναι ο Επικούρειος Άνθρωπος; Φυγόπονος, πνευματικά ρηχός, άθεος, διεφθαρμένος ηδονοθήρας, απόμακρος και αντικοινωνικός , εγωπαθής και αδιάφορος για τους άλλους, δειλός και μόνιμα κρυπτόμενος, οπαδός μιας ανήθικης παρωδίας της Ελληνικής Φιλοσοφίας, αυτή είναι σε γενικές γραμμές η αντίληψη που καλώς ή κακώς επικρατεί σήμερα. Όχι ανεξήγητα άλλωστε αφού από την εποχή ακόμα του Επίκουρου,